Rozlałam herbatę, pogoda jest idechalna*, a 'kamyk stworzeniem doskonałym'.

'(..) równy samemu sobie pilnujący swoich granic

wypełniony dokładnie kamiennym sensem

o zapachu który niczego nie przypomina

niczego nie płoszy nie budzi pożądania

jego zapał i chłód są słuszne i pełne godności

czuję ciężki wyrzut kiedy trzymam go w dłoni

i jego ciało szlachetne przenika fałszywe ciepło

- kamyki nie dają się oswoić

do końca będą na nas patrzeć okiem spokojnym i jasnym.'

{ZH} 'Kamień' dedykuję kamykowym wirtuozom.

 * jak mawia Pan Tymek