'Nieopatrznie przekroczyłem granicę zębów 
i połknąłem jej ruchliwy język. 

Żyje teraz we mnie jak japońska rybka.

Ociera się o serce i przeponę jak o ściany akwarium.

Unosi pył z dna.

Ta, którą pozbawiłem głosu, wpatruje się we mnie dużymi oczyma i czeka na słowo.

Ale ja nie wiem, którym językiem przemówić do niej..

Czy zrabowanym, czy tym, który roztapia się w ustach od nadmiaru ciężkiej dobroci.'

{ZH, najczerwieńszy z czerwiennych}