.

' Z pozoru kropla deszczu na ukochanej twarzy.

Żuk znieruchomiały na liściu, kiedy nadciąga burza.

Coś, co da się ożywić, zetrzeć, odwrócić.

Przystanek raczej, z zielonym cieniem, niż koniec.

W istocie kropka, którą za wszelką cenę staramy się oswoić, 

jest kością sterczącą z piasku, zatrzaśnięciem, 
znakiem katastrofy.

Jest interpunkcją żywiołów.

Ludzie powinni posługiwać się nią skromnie i z należytą powagą,

jak zwykle, gdy wyręczają los.' 

{ZH}

Wyręczałam los tylokrotnie ..
8 razy.
Już nie chcę.
Chciałabym by był samodzielny.